Wij weten dat onze menselijke geest te klein is om het ware gezicht van het goddelijke
te kunnen vatten en hebben gemerkt dat een personificatie d.m.v. een God en een
Godin voor ons het beste werkt, zoals dat voor anderen Jezus Christus is, of
Boeddha of Allah of de Bron…
De Godin wordt meestal vereerd in haar gedaante van Drievoudige Godin, de “Triple Goddess”. Zoals de God vaak wordt vertegenwoordigd door de Zon, wordt de Maan als vertegenwoordigster van de Godin gezien.
De fasen van de Maan worden gezien als voorstellingen van de aard van Haar wezen. De Wassende Maan stelt creatie en inspiratie voor, belichaamd in de Maagd. De Volle Maan stelt vervulling en levensonderhoud voor, belichaamd in de Moeder. De Afnemende Maan die volbrenging en einde symboliseert, wordt belichaamd in de Godin die we de Karonje (Wijze Oude Vrouw of Crone) noemen.
Wie is de Godin?
Geschenk aan de Godin
De Godin wordt meestal vereerd in haar gedaante van Drievoudige Godin, de “Triple Goddess”. Zoals de God vaak wordt vertegenwoordigd door de Zon, wordt de Maan als vertegenwoordigster van de Godin gezien.
De fasen van de Maan worden gezien als voorstellingen van de aard van Haar wezen. De Wassende Maan stelt creatie en inspiratie voor, belichaamd in de Maagd. De Volle Maan stelt vervulling en levensonderhoud voor, belichaamd in de Moeder. De Afnemende Maan die volbrenging en einde symboliseert, wordt belichaamd in de Godin die we de Karonje (Wijze Oude Vrouw of Crone) noemen.
Wie is de Godin?
- Lang, lang héél lang geleden, voordat mensen God ervoeren als een man, een mannelijke Godheid, was God een vrouw!
- Hiervoor zijn best veel bewijzen, alleen – door de bril van onze maatschappij waarin het mannelijke dominant was en vaak nog steeds is – zijn die bewijzen niet gezien, of wel gezien maar anders geïnterpreteerd of gebagatelliseerd.
- Om hier iets over te vinden moeten we namelijk heel ver terug. Ik heb dan ook niet de Godin voor ogen zoals je die bv. kent uit de Romeinse of Griekse mythologie of de Germaanse mythologie, de godinnen die de vrouw zijn van… of de dochter zijn van… Nee, ik bedoel de tijd dat de Godin nog in al haar glorie aanwezig was als schepper van al het leven, de Creatrix, de almachtige met de God – eventueel – als haar gemaal.
- Deze periode ligt veel verder terug dan onze jaartelling, dan heb ik het over de begintijd van de mensheid, het stenen tijdperk zo je wil, een tijd waarvan we geen geschreven bronnen hebben, als iets gevonden wordt, overblijfselen in de vorm van beenderen, beeldjes, gereedschap e.d., alles afhangt van onze interpretatie. Er staat geen bordje bij : dit was dit en dit en werd daar en daarvoor gebruikt.
- Er zijn op verschillende plekken over de hele wereld veel beeldjes opgegraven, die uit de steentijd stammen. Het overgrote gedeelte van deze beeldjes zijn beeldjes van vrouwen, veelal vrouwen met brede heupen, grote borsten (maar niet per se) en waarvan de schaamdelen uitdrukkelijk zijn aangegeven. Vaak zijn hoofd, armen en benen slechts rudimentair aangegeven. Veel van die beeldjes zijn al opgegraven in de 19e eeuw, het preutse Victoriaanse tijdperk, maar ook daarna.
- Ze werden veelal afgedaan (ook nu nog een musea) met de naam figurines, beeldje van een vrouw, of in het slechtste geval porno uit de steentijd. Mocht er een beeldje van een mannelijk figuur worden gevonden werd dat gelabeld als een God. Ook in latere tijden is dit nog zo. Vond men een mannelijke afbeelding werd dit snel als en godheid gezien, een vrouwelijke afbeelding was een nimf behorende bij de bron of het bos of zoiets dergelijks. Men had er kennelijk moeite mee om het vrouwelijke te zien als iets van betekenis.
- Nochtans zijn er van de uit de steentijd stammende beelden 80 tot 90% vrouwelijk, waarin meestal dezelfde kenmerken werden verwerkt. Men vond dit dus belangrijk. Het is dus zeer aannemelijk dat men hier een voorstelling van datgene wat zij als het Goddelijk ervaren afbeelden, een Vrouw, degene die baart, degene die schept… vergeet niet, dat in dat allereerste begin, de rol van de man in het scheppingsproces niet bekend was.
- Natuurlijk had iedere stam zijn eigen naam voor de Godin. Er zijn nooit echte bewijzen gevonden, voor de stelling, die een tijd lang populair is geweest tijdens de periode dat het feminisme opkwam, dat er een wereldomvattende religie was en dat alle mensen dezelfde Godin aanbaden. Hiervoor zijn nooit bewijzen teruggevonden.
- Er zijn echter wel genoeg bewijzen te vinden dat in ons allereerste begin God als vrouwelijk werd gezien. Er zijn tempels gevonden in de vorm van een baarmoeder, de al eerder genoemde vele vrouwelijke beeldjes en natuurlijk de verhalen, de mythologie en symboliek. Het is speurwerk, maar er valt best nog e.e.a. te ontdekken over de oudste van de Goden, de Grote Godin zoals we haar nu noemen.
- In een later stadium kreeg de Godin een echtgenoot, en heersten zij gezamenlijk. In een nog later stadium werd de God belangrijker en werd de macht van de Godin ingeperkt. Zij werd de vrouw van… de dochter van… althans in de “officiële godsdienst”. Onder het gewone volk was, en bleef, de Godin altijd belangrijk en dat is zo doorgegaan tot in onze tijd.
- De eredienst aan de Godin is door de Christelijke kerken onderdrukt, maar de Godin overleefde op verschillende manieren. Als eerste in onze sprookjes en mythen, waar je aspecten van Haar tegenkomt in de verhalen over goede feeën, koninginnen, heksen en wijze oude vrouwtjes. Een andere manier waarop Zij overleefde, was in de vorm van de Maagd Maria. Veel van haar eigenschappen en titels zijn overgegaan op de Maagd Maria, Moeder van God. Veel titels die aan Maria worden gegeven zijn exact hetzelfde als bijvoorbeeld de titels van Isis of Hekate. Ook andere heiligen hebben aspecten van de Godin, de verhalen om haar heen, haar eigenschappen geabsorbeerd.
- En voor sommige heidenen is natuurlijk de Godin nooit gestorven en is zij in een of andere vorm aanbeden binnen familietradities of tradities van andere kleine, besloten gemeenschappen, vaak verweven met het christendom dat in alle openbaarheid beleefd kon worden.
- Nu, waar komt nu die term Triple Goddess of de Drievoudige Godin vandaan. Naar mijn idee is dat een recente uitvinding, een moderne mythe. Binnen de Wicca, oftewel de moderne hekserij, wordt de Godin meestal in haar drievoudige vorm aanbeden, de Godin als Maagd, als Moeder en als Karonje, de complete cyclus van een vrouwenleven om het zo maar even uit te drukken. Ik heb geen bewijzen kunnen vinden dat in de oudheid een Godin op deze manier aanbeden werd. Er zijn wel maagdgodinnen, moedergodinnen en Karonje-godinnen, er zijn overlappingen en er zijn andere bekende setjes van 3 of setjes van negen, maar die hebben niet per se iets met het aspect maagd, moeder, wijze van doen.
- Een veel voorkomende drievoudigheid in het verleden bij godinnen was om ze aan te duiden als Heerseres over de Hemel, de Aarde en het Water. Heerseres over Alles, dus. Een andere drieheid die je vaak ziet zijn de Matrones, 3 Moeders bij elkaar.
- In ons vrouwenleven, gebeurt het vaak dat we verstrikt raken in één van de gezichten van de Godin. We putten ons uit in de rol van immer gevende en gulle Moeder, maar raken het contact met de onstuimige, impulsieve Maagd in onszelf kwijt. Of we blijven juist steken in het Maagdpatroon… maar slagen er niet in om ook maar één van onze creatieve impulsen vorm te geven en tot een goed eind te brengen. Daarvoor is immers het geduld en de verantwoordelijkheidszin van de Moeder nodig. En – vooral in deze tijd, in deze wereld – blijven we het liefst zo ver mogelijk uit de buurt van het gezicht van de Karonje… want zij staat voor dood en verval, en als er nu één ding is waar we voor terugdeinzen, dan is het wel dat: oud worden! Maar juist de Karonje leert ons om voorbij de dood te kijken en te zien dat alles wat sterft, omgevormd wordt tot voedingsstof voor iets nieuws. Zij toont ons dat niets verloren gaat…
Geschenk aan de Godin