Wat houdt de donkere nacht van de ziel precies in?
De donkere nacht van de ziel is een metafoor voor het sterven van
het ego. De afgescheiden persoon die je denkt te zijn. Het is
een transformerende spirituele ervaring die zich kenmerkt door
het diepe gevoel van verlatenheid en afgescheidenheid. Net zoals
de immense leegte die je dan voelt Je wordt letterlijk en figuurlijk
“leeg gemaakt” van dat wat je ten diepste niet bent en nooit
was. Dat is de persoon die je denkt te zijn. Dat stemmetje in
je hoofd waarvan je denkt dat je dat bent.
Het gevolg is vaak een flinke identiteitscrisis. Wie ben ik? Wie
ben ik echt? Je bent in ieder geval niet je gedachten (gelukkig
maar). Want die komen en gaan. Ook je gevoelens komen en gaan.
Je levenssituatie verandert ook. Zelfs je lichaam verandert.
Alles wat komt en gaat, ben je niet. Wat dan wel?
|
Identificaties worden verbroken
Verschillende spirituele tradities verwijzen naar deze levensveranderende
ervaring van de donkere nacht van de ziel. Zo beschreef Johannes
van het Kruis in een gedicht de reis van de ziel vanuit zijn
lichamelijke thuis naar een vereniging met God. Deze reis is
bijzonder zwaar want het betekent een onthechting van de wereld
(leeg maken) om zich “met het licht van de schepper te kunnen
verenigen.” In zijn werken maakt Johannes onderscheid tussen
twee donkere nachten: de nacht van de zuivering van de zintuigen
en de nacht van de zuivering van de geest.
De oude alchemisten beschrijven dit proces als “nigredo”. Het zuiveren
en omzetten van lood in goud. Het betekent een confrontatie met
je schaduwkanten. Die delen in jezelf die je probeert te vermijden,
ontkent en onderdrukt. Het vermijden is het lijden dat je voelt.
Als er een sterke identificatie met het denken is (ik weet) is
er een sterke controle drang. Deze zal zich manifesteren als
een diepe angst in de donkere nacht van de ziel. Als er een sterke
identificatie is met het lichaam (ik ben dit lichaam) zal dit
zich manifesteren als een sterke doodsangst tijdens de donkere
nacht van de ziel. Kortom prettig is anders.
|
Schaduwkanten komen aan het licht
Tijdens de donkere nacht van de ziel wordt het onbewuste
diepe lijden van leven in de illusie van afgescheidenheid bewust
wordt gemaakt. Het lijden van een mens die niet meer de Eenheid
in zichzelf ervaart. Leven vanuit je hoofd, forceren, controleren
en manipuleren. Het van licht van bewustzijn schijnt op je schaduwkanten
en al je ontsnappingsroutes worden afgesloten.
Alle onderdrukte en ontkende emotionele pijn, trauma’s. Alle onbewuste
overtuigingen en conditioneringen worden nu in sneltrein vaart
in je bewustzijn gebracht. Het komt letterlijk in het licht te
staan. Het zijn diepe levensveranderende inzichten die in deze
periode ontstaan. Iemand die een dergelijke existentiële ervaring
heeft ondergaan komt er gezuiverd uit, als een ander mens. Wel
in de wereld maar niet van de wereld. De tussenin fase is het
allerlastigste; de woestijnervaring.
|
De Woestijnervaring
De woestijnervaring is een niemandsland waar je even lijkt te verblijven.
Je komt los van “het oude” (het onechte Zelf) maar ervaart nog
niet de eenheid in jezelf “het nieuwe” je Ware Zelf. Ik zou dit
proces willen beschrijven als sterven. Men zegt over deze ego
dood ook wel: sterf de ene ware dood en je hoeft nooit meer te
sterven. Wat daarna volgt is “de tweede geboorte”. Het
is in feite het einde van alle identificaties en gehechtheden.
Het doorzien van de leugens, de identificatie met het lichaam,
de gedachten, gevoelens, conditioneringen, overtuigingen, situaties
etc. Het is de geboorte van diepe overgave, diep vertrouwen en
ontspannen in “niet-weten”. Dit “niet-weten” is een bewustzijnsstaat
van volledig open Zijn.
Dit “leeg zijn” begrijpt het verstand absoluut niet. Niet-weten
ook niet. Je dacht te weten wie je was en je dacht te weten hoe
de wereld werkte en in elkaar zit. Dit is dan ook wat bij velen
angst oproept.
Het is het verlies van alle behoefte om te willen controleren,
forceren, manipuleren en sturen. Deze Grote Leegte is in feite
Divine Mother.
Het is het grote thuis komen.
Het zijn eigenlijk drie stappen:
- Stap 1 = crisis. De crisis is in feite het ontwaken.
- Stap 2 = leeg maken. Dan ga je de leegte binnen. Een grote
energetische, mentale, emotionele schoonmaak.
- Stap 3 = totale zelfvervulling. De liefde daalt in.
|
In duisternis ontdekken dat je het Licht bent
Als je leeg bent dan kan de onvoorwaardelijke liefde indalen en
het overnemen. Een leeg voertuig voor de Liefde. Het universum
kan nu vrij in en door jou stromen de wereld in.
Het doel van de donkere nacht van de ziel is het ontdekken van
je eigen stralende Licht. Velen gaan op zoek naar lichtpuntjes
en houvast als ze de duisternis binnen gaan. Om te ontdekken
dat zij het Licht Zijn. Het licht dat ze zoeken, zijn ze zelf.
Je kunt de duisternis waarnemen toch? Prachtig!
De aandacht naar binnen brengen is licht schijnen op jouw eigen
licht. Als niets buiten jezelf jouw blijvende vervulling brengt
of houvast, kijk dan in jezelf. Kijk dan op de enige plek waar
je nog nooit hebt gezocht. In jezelf. Daar vind jij datgene waar
je naar zoekt en verlangt. Jezelf.
First you are something
Than you discover you are nothing
Finally you realize you are everything
|
Kenmerken
Verlatenheid
Gevoel van diepe verlatenheid. Je voelt je door God en
iedereen verlaten. Het is in feite jij die jezelf verlaten
hebt. Als je niet meer in je hart woont maar in je hoofd,
dan heb je jezelf verlaten.
|
Relaties veranderen
Je relaties beginnen te veranderen. Je liefde verandert.
Het lijkt alsof je onverschilliger wordt, harder wordt.
Dat komt doordat de manier waarop jij je verbindt verandert.
Meer onthecht. Je voelt nog alles aan van de ander maar
het raakt je niet meer. Je leert om in je eigen centrum
te blijven en gaat niet meer buiten jezelf op zoek te
gaan naar waardering, vervulling, goedkeuring of liefde.
Die liefde en vervulling wordt ervaren in jezelf.
Daardoor kun je beter begrenzen en nee zeggen wanneer je
voelt dat iets niet goed voor je is. Daar waar je vroeger
erg begaan was met het leed van anderen, zie het je nu
nog steeds, je voelt het nog steeds (zelfs sterker) maar
het brengt je niet meer uit balans zoals vroeger. In
een later stadium zul je merken dat waar je eerst medelijden
en onmacht voelde je nu een diepe liefde en compassie
voelt voor het leed van anderen. Presence is geboren.
Alles wat je ziet heb je lief. Het is een waarnemen zonder
tussenkomst of inkleuren van het denken. Puur gewaar
zijn.
|
Leegte
Je ervaart een enorme leegte die niet te verklaren is.
Alsof alle plezier van je ontnomen is en niets je nog
vreugde geeft of vervulling. Afkeer ligt in deze fase
op de loer. Afkeer van wat ooit plezierig en belangrijk
voor je was. Zelfs afkeer van positieve zaken.
In deze fase verlaten mensen hun werk wat ze jarenlang
hebben gedaan, beëindigen relaties, verlaten een religieuze
gemeenschap, breken met familie leden etc. Alle mechanismen
die ervoor zorgden dat je op zoek ging buiten jezelf
om vervulling te vinden of liefde te vinden worden afgebroken.
Het werkt gewoonweg niet meer. Dus moet je wel met je
aandacht naar binnen. Het is jezelf verliezen (de afgescheiden
persoon) en tegelijkertijd gevonden worden (je ware zelf).
Want na de leegte komt de innerlijke vervulling. In totale
vrede en tevredenheid met jezelf. Alles is gewoon goed.
|
Verlies interesse
Verlies van interesse in sociale interactie. Je gaat door
de oppervlakkigheid heen kijken van sociale structuren
en verhoudingen. Ze voeden je niet meer. Je ziet dat
de meeste relaties gebaseerd zijn op ruilhandel in plaats
van onvoorwaardelijke liefde. Er is nu een grote behoefte
om alleen te zijn en in rust. Feestjes en sociale activiteiten
interesseren je niet meer zo. Er is een grote innerlijke
drang voor (tijdelijke) afzondering.
In extreme gevallen kunnen mensen nu in destructief gedrag
vervallen. Je merkt dat er in het alleen zijn en niets-doen
een fijne kalme subtiele energie voelbaar is die je voedt
van binnen uit. Ik noem het wortelen in aanwezigheid.
|
Niet meer kunnen aanpassen
Je merkt dat het onmogelijk wordt om je nog aan te passen
aan mensen, structuren of systemen. Je kunt gewoonweg
niet meer meegaan in wat anderen van je verlangen. Het
voelt niet meer kloppend. Trouw zijn aan jezelf
wordt prioriteit nummer één. Authenticiteit. Je kunt
niet meer functioneren binnen je familie en vriendschappen
op dezelfde manier zoals je dat al je leven lang doet.
Het wordt ondraaglijk op momenten dat je wel probeert.
Velen breken in deze fase los van beperkende structuren.
|
Angsten
Je bent op zoek naar houvast maar kunt geen houvast vinden.
Angsten kunnen nu sterk gaan opspelen. Het niet-weten
en daarop vertrouwen gaat je op den duur steeds makkelijker
af. Alles wat je dacht te weten blijkt niet waar te zijn,
alles wat je dacht te zijn ben je niet. Ego-structuren
worden afgebroken in dit stadium en je zoekt iets om
je aan vast te houden. Het hart wil het gaan overnemen.
Vertrouw op het niet-weten en vertrouw het proces. Het
sterven van je onechte “ik” is voor velen vaak behoorlijk
eng. Soms kun je het gevoel hebben gek te worden of je
verstand te verliezen. En ergens is dat ook een beetje
het geval. De controle en macht van het verstand als
heer en meester in plaats van dienaar begint te verzwakken.
Je overlevingsmechanismen worden aan het licht gebracht
en werken nu niet meer. Ook de bekende ontsnappingsroutes
om iets te vermijden werken niet meer.
Sommige belanden op dit punt in een psychose (gebrek aan
aarding). De denkgeest verliest aan macht, ziel wil het
gaan overnemen maar de denkgeest komt heftig in opstand.
Dan komt er een moment dat het lijden gewoonweg te groot
wordt als jij je nog langer verzet en overgave wordt
geboren. Net zoiets als een vlam die een kaars volledig
opbrandt.
|
Verandering in fysieke behoeften
Veranderingen in fysieke behoeften. Zoals slapen en voeding.
Op vreemde tijden de drang voelen om te gaan slapen en
gedurende de nacht op ongewone tijden wakker worden en
vol energie zijn. Afkeer van bepaalde voeding en stimuli.
|
Eenzaamheid en zielenpijn
Existentiële eenzaamheid ervaren (de afgescheidenheid van
de Bron) en een diepe zielenpijn. Het lijkt alsof je
het leed van de wereld voelt binnen in je hart. De pijn
van leven in de illusie van afgescheidenheid, los van
de Bron, wordt nu in je bewustzijn gebracht.
In jouw ziel leeft nog altijd de herinnering aan het Paradijs.
De eenheid en onvoorwaardelijke liefde. De diepe vrede
en harmonie van waaruit jij bent afgedaald. Op het moment
dat je deze diepe zielenpijn helemaal kunt toelaten is
de vereniging met jezelf een feit. Velen vluchten voor
deze pijn, denken dat ze het niet kunnen verdragen, maar
het is juist deze pijn die je de weg terug naar huis
wijst. Deze diepe pijn is de poort en het medicijn.
In diepe duisternis is vaak het grootste Licht verborgen.
Als jij je in deze fase bevindt en je bent op zoek naar
een lichtpuntje. Zoek dan niet buiten jezelf naar lichtpuntjes
of houvast. Keer naar binnen en ontdek dat jij in duisternis
aanwezig bent als het Licht zelf.
|
|
Een nieuwe dageraad
Op het einde van de donkere nacht nadat je bent “leeg gemaakt”
wordt je opgevuld. Opgevuld met onvoorwaardelijke liefde. Golven
van liefde en dankbaarheid overspoelen je wezen. Je wordt doordrenkt
met Liefde. Een Liefde die je tot nu toe nooit hebt ervaren.
Anders en dieper dan de liefde voor je partner, je kind een dierbare.
Deze liefde is onpersoonlijk. Deze liefde voelt in het begin
overweldigend aan. Alsof je hart en lichaam te “klein” zijn voor
zo’n grote liefde. Zelfvervulling. Dit is wat je bent. Jij bent
Liefde.
De leegte voelt comfortabel nu, er is een diep begrip dat je deze
leegte BENT. Je voelt je geborgen en gedragen door de leegte.
Je voelt ook dat de leegte niet echt leeg is maar vibreert met
puur ongeboren potentieel. In deze leegte ligt het Al. De neiging
om te willen sturen, forceren of controleren is weg. Je ervaart
een diep vertrouwen. In jezelf en in het leven.
Je waarneming is verandert. Alles is helder. Overal waar je kijkt
zie je de perfectie en de liefde. De liefde die je bent en ervaart
innerlijk zie je nu weerspiegeld in de “buiten wereld”. Je zintuigen
hebben zich verscherpt. Je innerlijke weten is kristalhelder.
Bij alles wat je doet is er op de achtergrond een diepe stilte
en vrede voelbaar.
Gedachten komen nog steeds en ze gaan ook weer. Maar de neiging
om de interactie met ze aan te gaan is er niet meer. Ze worden
simpelweg waargenomen. Je kunt zelfs lachen nu om gedachten die
voorbij komen omdat je ziet dat ze niet waar zijn.
Conditioneringen en oude mantra’s komen af en toe nog steeds voorbij
maar ze worden meteen gezien. De identificatie is verbroken.
Niet een weten van een hoofd maar een gevoel en besef. Voor de
donkere nacht van de ziel was het een concept. Maar nu belichaam
je het. Je bent het. Een groot licht is geboren in deze wereld
van vormen. De hemel is op aarde. Je beseft dat je thuis (de
hemel) nooit hebt verlaten. Je eindigt waar je ooit begon. De
cirkel is rond. Alpha en Omega.
|
Jij bent veilig
Ik weet dat velen op een bepaald punt in het ascentieproces door de donkere nacht zullen gaan. Voor hen heb ik deze blog
geschreven. De donkere nacht is een zware beproeving. Zeker als
je veel angst ervaart en niet begrijpt wat er met je gebeurt.
Weet dat alles een begin heeft en ook weer een einde. Ook de
donkere nacht eindigt weer.
Overgave en vertrouwen in het proces zijn erg belangrijk. Verzet
zal het proces verzwaren en vertragen. Luister goed naar je gevoel
en wat je lichaam vraagt/aangeeft. Zorg dat je veel buiten bent
in de natuur. Je bent onderweg om weer te leven vanuit
hart gedragen bewustzijn.
Bevrijd uit de gevangenis van het denken en conditioneringen. Dat
is geen nieuw bewustzijn, dat is wat IS. Altijd was en altijd
zal zijn. Het is je meest natuurlijke en moeiteloze staat. Je
hoeft dat niet tot stand te brengen. Het is een ontvouwen en
blootleggen.
Jij bent veilig in de donkere nacht. Ook al voelt het misschien
nu nog niet zo.
|
|