Vissen zijn er in vele soorten en maten. Kleurrijke, spuuglelijke, gestroomlijnde, zoet en zout waterachtige, straalvormige (slangachtig) en hobbel de bobbel vormige. Geweldig hoe dit dier in al deze verschillende variëteiten een hele belangrijke bijdrage levert aan het ecosysteem op Moeder Aarde. Net als jij een hele belangrijke rol hebt in het grotere geheel. Vissen lijken eigenlijk wel op een afspiegeling van de mensheid, maar dan in een parallelle onder water wereld.

Als een vis in het water
In de lente kun je ze zien springen. Sommige vissoorten krijgen de lentekriebels en springen dan van plezier boven het water uit, waarbij de zon ineens hun ware kleuren laat zien. Ze zijn dan helemaal in hun element. Hoe staat dat bij jou? Dat ‘in je element ZIJN’? Lastig hè op dit moment? Niet zo gek. Er gebeurt te veel in de wereld, zowel op macro (wereldwijd) als micro (dichter bij jou in de buurt of misschien zelfs in jouw privéleven) en dan moet je verdomd sterk in jouw schoenen staan, wil je niet van de sokkel af geblazen worden.
Als op dit moment de storm raast in jouw leven, dan is dat niet voor niets. Een test. Alweer 1. Sta je voor uitdagingen, want het zijn geen problemen, dan krijg je een test om vol vertrouwen te hebben in de situatie, die er volgt als de storm weer is gaan liggen. En het is aan jou om deze nu al vorm te geven. Hoe wil jij dat het er na de storm uitziet? Totale verwoesting, paniek, verdriet, verlies, angst, sta je met lege handen?
Of heeft de storm de lucht juist geklaard? Is al het dode hout met de stroom meegesleurd? Hebben torenhoge golven oude grond weggeslagen en is er nu ruimte voor een nieuwe basis? Is het dor herfstblad weg gewapperd en krijgt de aarde nu weer licht, waardoor er nieuws kan gaan groeien? En wat mag er dan allemaal gaan ontstaan in deze nieuwe opgeklaarde situatie? Wat wil jij?
Lief mens, meer dan ooit is het van belang dat jij ALLEEN aan datgene denkt, ja je mag jouw hoofd een keer gebruiken, waar jouw hart naar verlangt. De rest is totaal onbelangrijk en zal nog wel even in de wervelwind rond wapperen om elders neer geslingerd te worden, maar dus niet op jouw stoepje, want dat is altijd netjes geveegd. Als je dat plaatje tenminste voor je kan zien.
De focus mag dus liggen op situaties die ‘in de toekomst’ liggen, want wat is tijd nou eigenlijk?, waarbij jij je als een vis in het water voelt. Springend van plezier, omdat de zon je verwarmt en je dagelijks gewoon kunt doen wat jij graag wilt en echt blij van wordt. Maak het plaatje, lief mens, alsof het er al is. Voor jou persoonlijk, maar misschien ook wel voor de buurvrouw of de wereld als geheel. Voel maar wat voor jou van belang is en zie het dan voor je. Wedden dat je jezelf lachend en plezier makend kunt visualiseren ?

Stroomopwaarts
Het heeft geen zin om tegen de stroom in te gaan zwemmen en je te verlagen naar een verzetssituatie. Het haalt je alleen maar naar beneden en vaak heeft de situatie niet eens betrekking op jou, maar vooral op hoe een ander dingen onhandig aanpakt, of niet eerlijk, of vanuit een eigen angst handelt of voor eigen gewin (macht) dingen wil uitspelen. Ga er niet in mee, lief mens. Echt, deze mens zal alleen leren door zijn eigen lessen en verantwoordelijkheden op te pakken en aan jou de taak om die te laten waar ze horen. Ook al kan dat betekenen dat jij misschien in eerste instantie aan het kortste eind lijkt te trekken.
Voel goed bij jezelf WAT je aan het doen bent. Moet je als het ware steeds harder tegen de stroom in zwemmen? Loslaten die hap. Je even lekker laten drijven met de stroom mee. Het water zal je dragen en zuiveren, zodat je weer kracht opdoet voor de volgende fase. Niet blijven sputteren. Daardoor ga je steeds verder van jezelf af en duurt het straks langer voordat jij al jouw ‘stukjes’ weer bij elkaar geraapt hebt.

Flip over
Soms kom je in situaties waarbij je niet begrijpt, waarom ze jou overkomen. Nu kun je gaan liggen spartelen op het droge, maar dat helpt natuurlijk helemaal niet. Het heeft meestal te maken met een flip over van bewustzijn. Op de een of andere manier is jouw blik vernauwd geraakt en kom je niet verder. Dan word je ineens op het droge gelegd en lig je daar naar adem te happen. Tijd voor reflectie. Waar was je nou ook alweer naar op weg? En ben je, misschien met de beste bedoelingen, van jouw padje afgeraakt? Heb je je druk gemaakt over situaties, die niet eens op jou betrekking hebben? Of heb je nog oude dingen af te werken of af te sluiten?
Dat kan gewoon in het aardse veld zijn, maar ook in het energetische. Je mag je gaan losmaken. Afrekenen, misschien wel letterlijk. Als het dan lijkt dat er niets onderaan de streep overblijft, misschien ook wel letterlijk, wordt dan niet bang, maar stap gewoon moedig door. Er wordt voor jou gezorgd. Lief mens, dit heb je eerder gedaan, dit ben je eerder tegengekomen in dit of in vorige levens. Het heeft ermee te maken dat je ‘iets’ voor eens en voor altijd loskoppelt van jouw ZIJN, zodat je eindelijk een vrije vis mag ZIJN.
Een, die gewoon door alle netten heen glipt. Die niet aan de haak geslagen wordt, tenzij jij dat wilt. Die rollebollend op de stroom van het water (leven) zich mee laat voeren en vervolgens vol kracht weer een stukje stroomopwaarts zwemt, omdat het daar gewoon leuker is.

Boter bij de vis doen
Het is een Nederlands gezegde dat betekent dat men bij levering van een product direct moet betalen. Als je een vis wilt klaarmaken, zul je er boter bij moeten doen om hem te bakken. Dit gezegde komt uit de tijd dat olijfolie, stomen en nog meer andere bereidingstechnieken nog niet gangbaar waren. Je kunt het letterlijk interpreteren. Koop jij iets, dan moet je meteen betalen. Verkoop je iets aan iemand anders? Ook dan moet die meteen betalen. Niet op rekening of achteraf achter jouw geld aan hengelen. Nooit aan beginnen hoor!
Het gezegde heeft ook een figuurlijke betekenis. Direct betalen, niet in de vorm van geld, maar als er een kans voorbijkomt, een optie, een idee, een weet ik niet wat, waarvan je voelt dat… dan moet je meteen doorpakken. Actie, niet (meer) uitstellen, niet treuzelen. Ai, en daar is jouw hoofd alweer. “Zou het echt zo zijn?” “En wat als?” “Zit er wel iemand op te wachten?” Die vragen, lief mens, mag je onderhand een keer gaan parkeren. Gewoon in een garage met een slot erop. Sluit er eventueel een verzekering bij af, zodat je het altijd nog van stal kan trekken, maar voor nu even niet.
Je bent een uniek mens met gaven! Je hebt het recht, net als ieder ander wezen op deze planeet om zorgeloos te kunnen leven. Het is jouw eigen geloof in jezelf wat je hier gespiegeld wordt.  

Aan de haak slaan
De hele mensheid vist in de vijver met geld. De een heeft direct beet, de ander moet duiken naar muntjes op de bodem. Dit heeft te maken met wat jij goed genoeg vindt voor jou om aan de haak te slaan. Ben je, misschien al vanaf kleins af aan, of ergens onderweg het vertrouwen in jouw eigen kracht verloren? En heeft geld of een gebrek daaraan een rol daarin? Ben je vanuit angst gaan schikken en heb je genoegen genomen met minder dan dat er misschien eigenlijk wel voor jou weggelegd zou zijn? Het zijn de diepere lagen in de rivier waar de vis nu zwemt. Een issue dat aangekeken mag worden.
De programmering van jouw hoofd op ‘tekort hebben aan’ of ‘tekort krijgen aan’ is hier essentieel in. Er wordt op gestuurd in deze wereld. Daarnaast speelt jouw liefde volheid een belangrijke rol. Je gunt anderen misschien wel te veel en neemt daarbij jezelf niet meer serieus. Je kiest bewust voor minder voor jezelf, waarbij de ander mag profiteren. Een hele mooie insteek. Alleen deze werkt in deze wereld niet. Waarschijnlijk heb je dat ook ervaren en misschien ben je daardoor wel in ‘de cirkel van het tekort’ belandt.
Op het moment dat jij niet meer gaat of kan (misschien ben je uit balans en lukt het gewoon even niet) staan voor wie je werkelijk bent en daar ook geen passende waarde aan hangt, hoe kunnen anderen jou dan serieus nemen? Het begint bij jezelf en iets doen waar jij in gelooft. Vol, helemaal vanuit jouw hart. Is dat niet zo, dan blijven de resultaten ook uit.
Jij hoeft niet te duiken naar de schamele centjes, die ergens op de bodem liggen. Ook voor jou is er gewoon een hengel (jouw unieke gaven die je mag inzetten), waarmee je heel eenvoudig het ene biljet na het andere mag opvissen. “Ja, maar ik snap dat geld niet hoor.” “Moet ik mijn gaven niet gratis aanbieden. Het is toch spiritueel?” “Ik kan toch niet voor wat ik maak … vragen?” “Als ik goed doe, dan komt het toch, misschien wel op een andere manier bij me terug?” “Er wordt toch altijd voor mij gezorgd?”
Lief mens, hier gaat iets mis. Vanuit liefde volheid wil je het liefst alles gratis beschikbaar maken. Durf je geen ‘goed bedrag’ tegenover jouw diensten te zetten. Of die nu spiritueel, creatief of nog weer anders zijn. Het laat allemaal zien, dat jij NIET in jezelf gelooft. Wat je daarbij vergeet, is dat anderen ook niet in jou kunnen gaan geloven, want het begint bij jezelf.
Er zijn verschillende universele wetten, die altijd van toepassing zijn. 1 Er wordt inderdaad altijd voor je gezorgd. Daar kun je vanop aan. Alleen HOE er voor je gezorgd wordt, geef jij zelf vorm. Neem je genoegen met een beetje? Helemaal goed. Neem je genoegen met een beetje meer, omdat je dat wilt inzetten om het grotere geheel verder te dienen? Ook helemaal goed.
Jouw inzet heeft een waarde en daar mag echt het juiste tegenover staan. Dit heeft te maken met wet 2. Universele balans. Die mag er echt ZIJN. Dat betekent dat geven en nemen met elkaar klopt. Je mag zelf bepalen hoe je dat invult. Je mag hier zelf op voelen wat voor jou de beste weg is om ‘aan te bieden’. Het Universum zal je hierbij helpen als je erop vertrouwt. We leven in een wereld, waarbij geld de leidraad is en dan kan het niet zo zijn dat tegenover al jouw inspanningen slechts een paar stuivers staan. Universeel is dit echt niet in balans.
Vind je het lastig om de waarde van jouw gedachtegoed, spirituele inzet, creatieve uitingen, of nog weer anders te bepalen? Ga eens op onderzoek. Kijk wat de andere vissen in de vijver doen. Vraag je eens af hoe verschillend jij eigenlijk bent van die vissen. Misschien is er wel helemaal geen verschil en doe je jezelf gewoon tekort.
Een kunstenaar vraagt in de ‘gewone wereld’ gewoon honderden, misschien wel 1000-den euro’s voor een werk. Jij wilt jouw werk aanbieden voor een tientje, terwijl je er dagen aan hebt gewerkt, materialen hebt gekocht, jouw creatieve geest hebt ingezet, enz. Dan klopt dat tientje gewoon niet. Dat kun jij toch ook wel voelen? Het is maar een voorbeeld. Op twitter heb je hier een hele mooie hashtag voor: #durftevragen. Dat Geldt ook voor jou . En je kunt heel goed checken of wat jij vraagt, klopt. Loopt het niet, dan klopt het (nog) niet. Stel bij, waarschijnlijk eerder naar boven dan naar beneden.

Leeg gevist
Lief mens, in de wereld van vandaag heeft elke vis het momenteel moeilijk. Het komt door ons. De mensheid. De zeeën, de rivieren, de stroompjes, de poeltjes hoe schoon zijn ze? Als je schoon als schoonheid interpreteert dan is de natuur wonderschoon. Als je schoon als zuiver en puur leest, dan is er door de mensheid veel werk te doen. Visstanden lopen hard achteruit.
Niet alleen van vissoorten, die we kunnen eten. Ook dolfijnen, walvissen, haaien, plofvissen of welke andere vis dan ook, hebben te lijden onder het menselijk toedoen op deze planeet. We vervuilen er lustig op los. Dumpen van alles in hun natuurlijke habitat. Van kwik tot plastic. We brengen vervuilende oliën en andere smurrie in hun water. Zetten er windmolens in, die bij de aanleg al heel veel verwoesten en daarna energetisch hele oppervlakten uit balans brengen door de ‘stroom’, die door de kabels raast. Leggen er zonneparken op aan, waardoor enorme oppervlakten geen zonlicht meer krijgen en ook hier komt ‘enge’ straling vanaf.
Dan zijn we zelf, misschien wel wekelijks, debet aan de terugloop van de visstand. Hoe lang is er niet gepromoot dat je elke week een keer vis MOET eten? Hoeveel vissen verdwijnen er dagelijks gewoon in de prullenbak, omdat de houdbaarheidsdatum in de supermarkt is overschreden? Dood. Voor niets, omdat we die dag gewoon ff geen zin hadden in dat visje. Waarom moeten er 20 soorten vis vol continu beschikbaar zijn? Dit kúnnen de vissen gewoon niet ‘bij produceren’. Zeker niet, omdat hun habitat, waarin ze oorspronkelijk fantastisch floreerden, erg hard achteruit holt. We mogen ons hier echt schamen en als een haas ons gedrag aanpassen.
Nooit meer iets in de natuur gooien. De rommel van een ander gewoon opruimen. Niet morren. De gevolgen zijn veel erger namelijk. Nadenken bij wat je koopt. Misschien massaal vis niet meer eten voor een tijd. Schaarste is op komst. Dat is een feit. Lief mens, Moeder Aarde kijkt met lede ogen toe. Zij kan de afloop voorspellen, terwijl wij als mensen alleen maar kunnen ‘denken’ waar we ‘zin’ in hebben en dat ook gewoon willen kunnen ‘nemen’. Zo lijkt het misschien nu te werken, maar dat kan ze niet volhouden.
“Ja maar, er wordt toch gewoon gekweekt?” Aha, daar heb je jouw hoofd weer. Zeker, er wordt gekweekt. Maar wat zijn dat dan voor vissen lief mens? Ooit eens op gevoeld? Wat krijgen die voor eten? Korrels? Gemaakt van wat? En dat wil jij eten? Voel eens of ze blij zijn als ze met veel te veel in een afgebakend stuk opgesloten zitten. Hoe voel jij je als in een lift, bus of tram staat opeengepakt als haringen in een blik? Nou? Het gaat om de bewustwordingsslag, die de mensheid hier wereldwijd mag maken. Blijven vissen totdat dat laatste vis het ‘loodje’ (geen typefout) legt, is echt geen optie meer. Maak jouw keuzes en help Moeder Aarde.