In essentie puur
In de ziel is een hond altijd goed. Het is de mens, die hier een heel ander wezen van kan maken en hem kan afleiden van zijn oorspronkelijke ZIJN. Door honden (te veel, te vaak en/of niet met je juiste intenties) te kruisen en agressiviteit te stimuleren en te belonen. In dat geval weet de hond niet beter dan dat de normaalste gang van zaken is op deze planeet. Zijn ziel blijft echter altijd puur.
Hier is een hele mooie parallel te trekken. Ben jij 5^e dimensiemens, dan kom je deze dualiteit in levenden lijve tegen. Vaak in relaties. Hoe kan het dat jouw partner(s) toch niet bij jouw lijken te passen? Vaak kom je hier pas achter na ongeveer 3 maanden, want dat is de gemiddelde tijd die het duurt totdat de ander zijn ware gezicht begint te laten zien. Maar goed, dan zit je er al in en je geeft niet zomaar op. Dit kan ook langere tijd in beslag nemen. Alles afhankelijk van hoe beiden zich ontwikkelen en voortgaan op hun pad hier op aarde.
Sommige relaties (kunnen ook vriendschappen zijn of zakelijke partners) kunnen zich zelfs ontwikkelen in de richting van destructief. Voor jezelf, maar ook voor de ander. Vergeet dat stukje niet. Je begrijpt de ander ineens niet meer of andersom. Toch weet je zeker dat je echt heel goed hebt gekeken, voordat je in dit bootje stapte. Ook kan er een enorme lichamelijke aantrekkingskracht zijn. Hoe kan dat dan?
Het grote moeilijke in dit verhaal is, is dat er 3 dingen zijn, die jij geïntegreerd waarneemt. Jij ziet ten eerste wat je wilt zien. Jouw waarheid. Jouw selectie van wie je als partner wenst en de projectie daarvan op de ander, inclusief al jouw diepste verlangens en verwachtingen (oei, daar zijn ze weer, zie hiervoor de mot). Kan de ander daar eigenlijke wel aan voldoen? Of houd je jezelf een illusionaire wortel voor? Wat je wenst, hoeft namelijk niet de waarheid te zijn.
Verder zie jij de ware essentie van de ziel van deze mens van vlees en bloed. Dat wil zeggen de lichtfrequentie, de onvoorwaardelijke liefde waar deze ziel uiteindelijk naar terug mag keren als deze nu de planeet zou verlaten en als ziel dan de stukken/energetische lagen heeft doorleefd, die hij of zij bij leven heeft ‘laten liggen’. Vaak zitten er bij jullie beiden op dit energetische vlak ook pijnpunten. Gedeelde smart zullen we maar zeggen. Dat is iets dat de ziel meedraagt om opgelost te worden. Misschien staan jullie daarom wel op elkaars weg? Dit wil niet zeggen dat je gelukkig wordt in deze relatie.
Want als laatste is er de werkelijke persoonlijkheid, die past bij het vlees en bloed verhaal. Het kan zijn dat deze ander in zijn huidige verschijning en in dit leven hier op aarde een andere zielsafstemming heeft dan jij. Een drijfveer heeft op ego (geld en macht horen hierbij en dan ook meteen het oude stempel verhaal van de rol man/vrouw). Deze mens kan het ‘nodig’ hebben dat hij of zij op nummer 1 staat en op dat voetstuk graag wil blijven staan (narcistische trekken). Ook zit er vaak een stukje ‘afhankelijkheid’ creëren in. Dat heeft dan, vaak onbewust, te maken met macht, misschien in een milde vorm, maar toch. Deze wordt dan in het kader van ‘zorgen voor’ uitgelegd. En jij, vanuit jouw pure ZIJN, gelooft dit… totdat…
Jij gaat groeien. Want deze ander geeft jou op de een of andere manier ineens de ruimte, die je daarvoor nodig hebt. Een geschenk uit de hemel, maar wellicht geen garantie voor een gelukkige toekomst. Op het moment dat jij op welke manier dan ook meer in jouw kracht komt te staan, betekent dat voor de ander de ‘ik sta op het voetstuk’ positie begint te verliezen. Waar je eerst in katzwijm alles voor de ander over had, heb je dat nu niet meer. Je begint te doorzien. Geweldig, maar vaak ook helemaal niet leuk, want het plaatst wat jullie hebben in een heel ander daglicht.
Toch blijf je vol vertrouwen, vaak veel te lang, in deze relatie(s) hangen. Dat komt dus doordat je dat hele geïntegreerde plaatje van deze mens ziet, waarbij de achterliggende pure energetische frequentie steeds door jouw hoofd als doorslaggevend wordt gebruikt om te blijven geloven en door te gaan. Terwijl jouw hart allang weet dat je als trouwe hond in dit verhaal echt niet verder komt. Sterker nog, stukje bij beetje, zolang jij steeds maar blijft kwispelen en dus hopen, raak je meer en meer van jezelf verwijderd.
Dat geeft niet, want blijkbaar heb je hier een les te leren. Namelijk, die van goed op jezelf passen, niemand over jouw grenzen heen te laten gaan en vol in jouw kracht kunnen komen. Het is aan jou om te ervaren hoe ver je van jezelf af wilt gaan, voordat je een andere keuze maakt. Honden blijven hun hele leven bij hun baasje, als ze daar zelf iets over te zeggen hebben. Mensen hoeven niet trouw te zijn aan een ‘baas’, maar vooral aan zichzelf.
Dus uiteindelijk word je steeds minder zachtaardig door jouw ZELF met je snufferd op de feiten gedrukt. “Hé hallo! Hoe lang gaan we dit nog volhouden? En wie houdt hier nou wie voor de gek?” Lief mens, als je WEET (hart) dat een relatie niet gezond voor jou is, kap er dan mee. Geen gemaar en gejammer. Geen beren op de weg van “ja, maar en waar ga ik dan heen?” “Hoe zit het met de spullen, de kinderen en wat er nog meer te verdelen valt.” Als jij kiest voor jezelf zul je ontdekken dat er ineens oplossingen voorbijkomen, die jij niet kán bedenken. Je zult het ‘overleven’ op welke manier dan ook. Vertrouw daar maar op, want als je voor jezelf kiest dan heb je les geleerd. Check!

Uit je underdogpositie
Voor velen is het lastig om werkelijk te geloven dat jij hier bent om een verschil neer te zetten. Dat magie bestaat en jou omringt. Dat ‘niet vol vertrouwen’ in jouw kracht kunnen gaan staan, is een heel logisch gevolg van de vele malen dat je de deksel op jouw hondensnuit gekregen hebt, dat je in de hoek getrapt bent, dat je blaffend vanuit jouw eigen waakzaamheid anderen gewaarschuwd hebt, maar ze niet wilden of konden luisteren, dat je kwispelend al jouw liefde hebt aangeboden, maar anderen die niet hebben kunnen ontvangen, zoals jij dat diep in jouw hart voelt.
Dus sta je eigenlijk een beetje met de staart tussen jouw benen. Af en toe kwispelt die voorzichtig. Zou het echt? Mag ik echt? Ja hoor, jij mag! Helemaal uit deze underdogpositie komen. Het is een ontdekkingsreis, waarbij je net als de hond gewoon lekker jouw neus achterna mag gaan. Lekker snuffelen aan wat bij jou resoneert. Struinen door de bossen en velden, anders gezegd voor jou als mensenwezen, jouw intuïtie achterna bij alles wat al beschikbaar is, al dan niet online. Er ZIJN signalen, er ZIJN onverklaarbare dingen, die jou verder helpen op jouw pad. Volg ze… dat is het enige dat telt. De hond weet dat als geen ander, want die volgt zijn oerinstinct al eeuwen. Nu jij nog.

Daar lusten de honden geen brood van
Wat eet jij? En wat voer jij jouw hond? In hoeverre klopt dat met elkaar? Als jij biologisch eet en je voert jouw hond een van de gangbare hondenvoermerken, dan is dat energetisch niet in overeenstemming. Weet dat jouw hond met jou meelift. Julie zijn als het ware een soort energetische eenheid. Als je goed oplet, ervaar je dat ook en jouw hond is niet voor niets bij jou/jullie en heeft hier een rol te vervullen. De verbondenheid heeft alles te maken met jouw groei en energetische ZIJN. Dat betekent dat hij of zij zeker gebaat zal zijn met voedsel dat dezelfde energetische frequentie en voedingswaarde heeft als het voedsel dat jij tot je neemt.
Dat wil niet zeggen dat als je veganistisch bent of vegetarisch dat je jouw hond zijn vleesbehoefte moet afnemen. Honden zijn vleeseters. Hun stelsel is daarop ingericht. De cellen, het DNA en alles wat daarbij hoort. Als jij dus jezelf uitermate gezond voedt, dan is het misschien een goed idee om eens op de verpakking van jouw hondenvoer te kijken. Wat zit erin? Waarvan is het afkomstig? Vlees van dieren uit de vleesindustrie? En wat zit daar dan voor energetische frequentie op? Eet je dit zelf? Nee? Waarom voer je het dan aan jouw dier(en). Want dit geldt natuurlijk ook voor katten.
Als je Moeder Aarde wilt helpen, dan is ook zij gebaat bij jouw betere keuzes. Al het voer waar al dan niet gemanipuleerde maïs en soja, vlees uit de gangbare industrie, kunstmatige kleurstoffen en smaakversterkers en andere bijzonder pulp en vulmiddelen in zitten, wordt door jouw hond ook weer (deels) uitgepoept. Waar? Op Moeder Aarde. En wat kan zij hiermee? Alles wat kunstmatig is, kan zij niet verwerken en alle diertjes, vogels, die in de poep pikken, kevertjes, zelfs vliegen (de opruimers van Moeder Aarde) ook niet. Aangezien alle kleinere dieren ook weer gegeten worden door andere dieren, krijgen zij ook allerlei kunstmatige stoffen binnen en dat doet dan weer wat met hun systeem. Je brengt dus als het ware, en waarschijnlijk tot nu toe onbewust, het ecosysteem uit balans.
Stop alsjeblieft ook met van die Denta dingen. Waarmee je zogenaamd de tanden van jouw hond poetst. Echt, het is allemaal heel lief bedoelt van jou, maar deze dingen zitten bomvol suikers en ook hier zitten lage frequentie industriedieren in verwerkt. Dit kun je doortrekken naar alles wat je jouw hond geeft. Van snoepje tot kauwbot of wat dan ook.
Terug naar de hond zelf. Als deze kunstmatige stoffen binnenkrijgt, dan kan het lichaam dat niet verwerken. De kans dat dit ergens in het lijf blijft ‘kleven’ is groot. Dat kan allergieën en zelfs ziekten tot gevolg hebben en heeft dus impact op de ‘levensduur’ van jouw trouwe metgezel. De rest wordt, zoals eerder gezegd uitgepoept. Dit geldt natuurlijk ook voor jou .
Vanuit dit perspectief vraagt de hond jou om jouw dier in de gelegenheid te stellen het maximale uit zijn groei tijdens dit leven te halen en met jou mee op weg te mogen gaan. Moeder Aarde als totaal en puur ecosysteem met alles wat daarin en daarop leeft zijn gebaat bij biologische natuurlijke producten. Het heeft invloed op het herstel van de aarde, een beter immuniteit van jouw dier en de dieren die zich weer voeden aan wat jouw dier uitscheidt of letterlijk uitschijt.
Als jij jezelf het beste van het beste gunt, gun dan alles wat met jou is dat ook. Je zult echt verschil merken in het ZIJN van jouw hond(en) als je ze meeneemt in jouw levenswijze. Er ligt dan namelijk een hele mooie wandeling in het verschiet.