De zweethut is in verschillende vormen door verschillende culturen gebruikt voor zuivering, healing en gebed. Niet alleen wordt dit ritueel in verschillende Noord en Zuid Amerikaanse tradities beoefend, maar ook in het Keltische traditie kent men dit zuiveringsritueel, de Teach an Alais genaamd.
De meest gekende vorm van dit krachtig zuiveringsritueel is afkomstig van de Noord-Amerikaanse traditie, waar het beschouwd wordt als één van de 7 belangrijke rituelen uit hun traditie. In de jaren tachtig en negentig werd dit ritueel ook in onze landen onderwezen door verschillende Noord-Amerikaanse leraars, als Wallace Black Elk en Lame Deer.
Noord Amerika
Zuid Amerika
Europa
Hedendaagse benaderingen
De zweethutceremonie was in de Noord-Amerikaanse traditie initieel bestemd voor mannen. Het was voor mannen een manier om zich te zuiveren en hun verbinding met de Schepper te herinneren en versterken, wat vrouwen gedurende hun maandelijkse cyclus, hun maantijd, van nature hadden. Dit is echter ook in de Noord-Amerikaanse tradities veranderd, zodat nu zowel mannen als vrouwen kunnen deelnemen aan deze ceremonie. 'Inipi' betekend 'Opnieuw leven ontvangen'. Een naam die uitdrukt wat de centrale betekenis is voor de Noord Amerikaanse tradities. |
Ook in de Zuid-Amerikaanse traditie, werkt met met de zweethut, de Temazcal. Deze hutten werden vaak gemaakt met aarde en stenen en vind je nog steeds terug in soms prachtige constructies. Ook in deze ceremonies worden de hete stenen in de hut gebracht en wordt met liederen, duisternis en gebed gewerkt. Ook het werken met geurende kruiden en bloemen-aftreksels is vaak deel van de Temazcal, om behalve de zuivering ook gezegende kracht van de Aarde, Pacha Mama, deel te maken van de ceremonie. |
| In verschillende plaatsen in Europa is de zweethut een deel van de traditie geweest. In Ierland is de Teach an Alais in de laatste decennia een revival gekend en zijn er in vele landen hedendaagse Keltische zweethutten ontstaan. In deze ceremonies wordt vaak, zoals in andere sjamanistische tradities, veel nadruk gelegd op de verbinding met het land en de krachten van de natuur. |
Het gebruik van de zweethut heeft vele vormen aangenomen, die soms erg kunnen verschillen. De zweethut is een koepelvormige hut, gemaakt van wilgentakken en bedekt door verschillende lagen dekens, waardoor duisternis gecreëerd wordt.
In het vuur worden stenen roodgloeiend gemaakt, waarna deze door de hoeder over het vuur in de zweethut worden gebracht; Centraal in de hut is een put waarin deze stenen worden geplaatst.
Zodra deze stenen in de zweethut liggen, wordt de ingang gesloten en wordt er gezweet, gebeden en gezongen. Een intens gebeuren waarin een diep contact met de aarde en het leven wordt beleefd. |