Heide – bouwsteen voor Kelten
Geen bloed vergoten
Heide had veel toepassingen voor de Kelten
'Heidens' veranderde van betekenis
| Er is een oud Iers gezegde: 'Goud onder gaspeldoorn, zilver onder biezen en hongersnood onder heide'.
Dit verwijst hoogstwaarschijnlijk naar het feit dat heide kan groeien op onherbergzame bodems waar andere planten dat niet kunnen. Een aangenamere legende die hiernaar verwijst, is dat heide gezegend was met zijn prachtige bloemen omdat het de bergtoppen galant bedekte met groenblijvende planten, terwijl andere planten dat niet zouden doen. Heide overspoelt elk jaar in de nazomer de heuvels van Ierland en Groot-Brittannië met paarse bloemen. Af en toe, vrij zelden, verschijnt witte heide, wat als bijzonder gelukkig wordt beschouwd. Er zijn verschillende legendes over waarom dit kan zijn. |
| Volgens een Schotse legende werd paarse heide bevlekt door het bloed van de verslagen Picten, terwijl de witte heide groeide waar geen bloed werd vergoten, wat geluk bracht. Een ander suggereert dat witte heide groeit op de laatste rustplaats van een fee.
Er is nog een droevig en romantisch Schots verhaal om de gunstige eigenschappen van witte heide te illustreren. Het gaat om een prinses genaamd Malvina die diep verliefd werd op een krijger genaamd Oscar. Op de vooravond van hun huwelijk werd Oscar op wrede wijze afgeslacht in de strijd. Bij ontvangst van dit tragische nieuws huilde Malvina van wanhoop terwijl ze het laatste stukje heide in haar handen hield dat haar ware liefde ooit voor haar had geplukt. Haar verdriet was zo sterk dat haar tranen de heide in wit veranderden. Omdat ze wilde dat niemand de pijn zou ervaren die ze voelde, deed Malvina de wens dat witte heide voortaan geluk zou brengen aan iedereen die het vindt. Het is nu een traditie dat bruiden een takje witte heide dragen voor geluk in hun toekomstige huwelijk. |
| De Kelten noemden heide vaak een plant van aantrekkingskracht, romantiek en bedwelming. Ale en mede werden gemaakt met behulp van heide, wat de bedwelming verklaart, maar het had ook vele andere praktische toepassingen.
Heide werd gebruikt bij het maken van stro, het draaien van touwen, het weven van manden, het opvullen van matrassen en het maken van kleurstoffen. Heidehoning werd geproduceerd door imkers en heidebloemen en -bladeren werden in de geneeskunde gebruikt om hoest en astma te behandelen en als zalf voor artritis en reuma. Net zoals de uiterst nuttige wilg de bron was van het woord heks, wordt aangenomen dat heide of, meer specifiek, heide, het land waarop de heide groeit, de bron is van het woord heidens. |
| Grotendeels gebruikt door christenen, verwijzend naar degenen die op de heide woonden en de oude gewoonten volgden, later muteerde het in een woord voor een onbeschaafde, goddeloze wilde.
Desondanks is er nog steeds een heerlijk bijgeloof dat heide omringt. Heide is de plant van de zomerzonnewende. Er wordt gezegd dat het de vlammen van sprookjespassies aansteekt en de deur opent tussen deze wereld en de Andere Wereld. Als je de feeën wilt lokken, offer dan heide tijdens Beltane. Heide wordt ook geassocieerd met spirituele genezing en ontwikkeling en wordt gedragen als een charme, bescherming tegen gewelddadige misdaad. |
Bron: