Taxus - levensduur en wederopstanding
Onsterfelijk
Bewaker van de doden
Wapens vanaf het begin der mensheid
| Een van de oudste planten op aarde en geassocieerd met een lang leven en
wederopstanding, er wordt gezegd dat er in de natuur geen reden is waarom
een taxusboom zou sterven.
Ongewoon werd de oude taxus zowel door druïden als door christenen gerespecteerd. Taxussen zijn vaak te vinden op kerkhoven, maar de bomen dateren vaak van vóór de bouw en leefden ongeveer 2000 jaar, wat aangeeft dat de christenen van plan waren een plaats van aanbidding en begrafenis te bouwen in de aanwezigheid van een taxus. Bovendien zijn sommige kerken omringd door verschillende taxusbomen die ooit een heilige boomgaard zouden zijn geweest, een plaats van aanbidding voor de druïden. Het is misschien de lange levensduur van de taxus en zijn nogal vreemde manier van zichzelf regenereren die de boom heilig maakte voor beide manieren van leven. |
| De druïden geloofden in reïncarnatie, terwijl de christenen leerden over
de opstanding.
Taxusbomen werden gezien als onsterfelijk, in staat om hun takken in de aarde te laten groeien om nieuwe bomen te vormen die vaak in elkaar draaien rond de oorspronkelijke stam. Als oude takken afsterven, kan er nieuw leven in ontstaan. Een boom die er oud en verdord uitziet, vernieuwt zichzelf voortdurend, of doet zichzelf herrijzen. Als gevolg hiervan kunnen de stammen uitgroeien tot een enorme diameter. Men dacht dat de gigantische groenblijver in de tempel van Uppsala, heilig voor de Vikingen, een taxus was. |
| De taxus staat ook bekend als de bewaker van de doden, mogelijk vanwege zijn
positie op begraafplaatsen. Er zijn echter andere oude ideeën die de taxus
in verband brengen met de dood.
De boom is heilig voor de Griekse godin Hecate, naar verluidt de bevrijder van zielen na de dood. Aangenomen wordt dat haar taxusboom in de monden van de doden wortelt om de ziel te verwijderen. |
| Een van de oudste nog bestaande door de mens gemaakte voorwerpen die op het
noordelijk halfrond is gevonden, is een speerpunt gemaakt van taxushout
dat minstens 150.000 jaar oud is (sommigen zeggen veel ouder) tot het begin
van de mens.
Taxus was het hout bij uitstek voor handbogen vanwege zijn sterkte en resistente eigenschappen, het hout van de taxus is het hardste dat er is, zo dicht dat het in water zinkt. Vroeger werden pijlen getipt met het giftige sap van de taxus om de vijand te vergiftigen. In feite is zowat elk deel van de taxusboom giftig, zelfs het houtstof, als het per ongeluk wordt ingeademd, een andere reden waarom de taxus zijn reputatie als de doodsboom heeft verworven. Verslagen van de Romeinen vermeldden hoe Keltische stammen zelfmoord zouden plegen met taxusgif in plaats van te worden verslagen door de Romeinse legers. Er groeit niets onder de taxus dankzij het tapijt van giftige stekels en de donkere schaduw van het dichte bladerdak. |
Bron: