Wijnrank - de boom van vreugde
Wijn
Romeinen en Grieken vierden de Wijnrank
De braamstruik
Wijnrank in de Keltische Horoscoop
Wijnrank in de Keltische Maankalender
| Wijnstokken, bereikten de kusten van Ierland pas toen de Romeinen ongeveer 2000 jaar geleden wijn introduceerden.
De braam is echter inheems in het koele klimaat van Noord-Europa, deelt de kronkelende kenmerken en draagt zoete vruchten zoals de wijnstok. Dit is de reden waarom de Ogham Muin ofwel de wijnstok of de braam zou kunnen vertegenwoordigen. Sinds de introductie van wijn in Ierland, heeft het land een lange liefdesrelatie gehad met zowel de plant als de drank, waarvan wordt aangenomen dat deze de tong losmaakt, remmingen loslaat en wordt geconsumeerd door zieners om profetie te stimuleren. |
| Tijdens de 9e eeuw brachten Viking-handelaren die zich al in de Loire-vallei hadden gevestigd wijn naar Ierland en later werd het gebruikt als eerbetoon aan de koning; een ton wijn voor elke dag van het jaar.
Wijn maakte een groot deel uit van de feestcultuur van de oude stamhoofden en in latere jaren waren het Ierse emigranten die aan de Engelse overheersing ontsnapten, nu bekend als 'Winegeese', die verantwoordelijk waren voor de introductie van wijngaarden in vele landen over de hele wereld. In de mythologie is de wijnstok heilig voor de Griekse goden Dionysus en Osiris en de Romeinse god Bacchus. De wijnstok staat bekend als de boom van vreugde, opwinding en toorn en wordt verondersteld een van de heilige bossen te zijn die op de Beltane-vuren in Groot-Brittannië en Ierland worden verbrand en die vreugde en geluk vertegenwoordigen. |
| De Romeinen en Grieken hadden ook een festival met de wijnstok genaamd Vinalia Rostica, dat de eerste oogst vierde en bedankte.
In de Keltische boomkalender staat de wijnstok voor de oogsttijd en het begin van de herfst. De herfstnachtevening en het festival van Mabon vallen binnen de wijnstokmaand, een festival van dankzegging en leren. In het christelijk geloof was wijn de drank die Christus deelde tijdens het laatste avondmaal en wordt om deze reden nog steeds in kerken geconsumeerd. Het waren de kloosters die de wijnstok in Ierland en de Britse eilanden verbouwden, want hij kon in het wild niet groeien zoals braamstruiken. |
| Christenen hadden een heel ander verhaal over de Braam. Het was dat toen de duivel uit de hemel werd geworpen, hij op een braamstruik belandde. Dit maakte hem zo boos dat hij de plant vervloekte en erop spuugde.
Hierdoor was het verkeerd om na Michaelmas, 29 september, de vrucht van de braamstruik te eten, omdat de duivel erin binnendringt. Dit geloof had een paar variaties. In Keltisch Bretagne werd gezegd dat het vanwege de feeën was, en in Wales simpelweg omdat ze tegen die tijd giftig waren. Dit is eigenlijk niet het geval, maar bepaalde insecten beginnen in oktober hun eieren op het rijpe fruit te leggen, wat wel eens de oorzaak zou kunnen zijn van maagklachten. Braamtakken werd gebruikt bij het weven van manden en om bijenkorven te maken, op een vergelijkbare manier als wilg en braam werd vaak geplant met meidoorn, ook wel bekend als de sprookjesboom, in heggen om een haag te binden. Misschien is de nauwe band met deze zeer heidense bomen en oude gebruiken de oorzaak geweest dat de christenen de braamstruik in verband brachten met een verhaal over de duivel. |
Bron: