"Hoodoo" en "voodoo" kunnen hetzelfde klinken, maar de termen zijn gerelateerde tegenstellingen.

Zowel hoodoo en voodoo worden op grote schaal beoefend en delen vergelijkbare elementen en wortels in Afrika. Beide zijn ook producten van gemengde overtuigingen die heidense tradities, oude aanbidding en elementen van Europese religies omvatten.
Het belangrijkste verschil tussen hoodoo en voodoo is echter dat de laatste in feite een bestaande religie is die door mensen wordt beoefend, terwijl de eerste als volksmagie wordt beschouwd.

Voodoo is als religie een georganiseerde instelling met gevestigde praktijken zoals religieuze vertegenwoordigers of leiders, leringen en religieuze diensten of rituelen. Hoodoo, als volksmagie, mist deze basis en organisatie.

Voodoo roept de kracht van de loa's in de Afrikaanse goden en goden op; echter, hoodoo beoefenaars roepen de loa's op door katholieke heiligen te gebruiken. Voodoo wordt beoefend door niet-rooms-katholieken, terwijl beoefenaars van hoodoo vaak rooms-katholieken zijn die zowel het Afrikaanse concept van goden als de religieuze heiligen van het katholicisme gebruiken. Hoodoo beoefenaars zijn ook aanhangers van spiritualisme. De specifieke term die wordt toegeschreven aan een voodoo-beoefenaar is een Vodouisant, terwijl beoefenaars van hoodoo vaak worden aangeduid als rootdokters of genezers.

Een hoodoo-beoefenaar ziet hoodoo vaak als een soort persoonlijke kracht die hen of andere mensen kan helpen door hun kennis van kruiden, mineralen, dierlijke delen, lichaamsvloeistoffen en bezittingen. De magie kan worden gebruikt op basis van iemands neigingen, verlangens, interesses en gewoonten. Hoodoo en zijn beoefenaars bekrachtigen zichzelf door toegang te krijgen tot de goden en andere bovennatuurlijke krachten om het leven van een persoon te verbeteren of te verminderen. Met deze verscheidenheid aan kennis en kracht kan een beoefenaar een persoon helpen in alle aspecten van het leven, inclusief geluk, liefde, kwaad en beperkende vijanden.

Voodoo is de "oorspronkelijke religie", terwijl hoodoo het resultaat is van religieuze vervolging en onderdrukking. Hoodoo ontwikkeld door het aannemen en mengen van sommige buitenlandse overtuigingen en religie om zijn Afrikaanse afkomst te verbergen, die als heidens en onaanvaardbaar werd beschouwd in de samenleving die grotendeels werd gedomineerd door christenen.

Behalve dat het een religie is, is voodoo ook een cultuur en een manier van leven. Hoodoo specialiseert zich vaak alleen in magische krachten en de voordelen die de magie kan brengen. Hoodoo kan ook worden beoefend als een hobby, een economisch inkomen of een liefdadigheidsact.

Er is ook een verschil in de plaatsen van invloed van zowel voodoo als hoodoo. Voodoo is populair en gedijt goed in voormalige Franse koloniën zoals Mississippi en Louisiana, terwijl hoodoo meer populier is in het zuiden van Amerika. Daarnaast werd hoodoo door Afrikaanse slaven naar de Nieuwe Wereld gebracht, terwijl voodoo arriveerde via Haïti, een voormalige Franse kolonie.

Voodoo, hoewel "zuiverder" en ouder, wordt vaak vergeleken met hoodoo. Voodoo omvat verschillende gebieden in de samenleving, zoals cultuur, filosofie, kunst en muziek, erfgoed, taal, geneeskunde, rechtvaardigheid, spiritualiteit en macht. Hoodoo, aan de andere kant, is slechts een fractie van dit alles, en is ook meer gericht op de kracht en spirituele kant dan iets anders.

Samenvatting:
  • Voodoo is een religie, terwijl hoodoo traditionele volksmagie is.
  • Als een gevestigde religie heeft voodoo een systeem dat hoodoo ontbeert.
  • Volgers van voodoo zijn niet gelieerd aan andere religies, maar hoodoo wordt beoefend door rooms-katholieken.
  • Voodoo kwam indirect via Haïti, terwijl hoodoo rechtstreeks uit Afrika kwam.
  • Voodoo kan worden beschouwd als het 'belangrijkste geloof', terwijl hoodoo een denominatie van voodoo is.
  • Een voodoo-beoefenaar kan ook Vodouisants worden genoemd. Hoodoo beoefenaars, aan de andere kant, worden rootdokters en genezers genoemd.