Pagnisme is een spirituele manier van leven welke voortkomt uit oude
natuurreligies. De wortels liggen in oude relgies uit Europa. De aanhangers
weten zich verbonden in “de geest die in de Kosmos” werkzaam is, herkennen
het Goddelijke in alle dingen en erkennen de heiligheid in de natuur.
Paganisten eren het Goddelijke in alle aspecten, mannelijk of vrouwelijk,
als onderdeel van een heilig geheel. Door rituelen geeft men aan “in
harmonie” te komen met de cycli van de natuur, en die van onszelf.
Deze rituelen worden vaak gehouden op de hoogtepunten van seizoenen.
Sommige volgen meerdere goden en godinnen, anderen zijn weer gewijd
aan een God of Godin. Elkaars diversiteit wordt gerespecteerd. Iedereen
moet zijn eigen band met het Goddelijke vinden. Daarom wordt er ook
niet gezocht naar bekeerlingen. Iedere serieuze religie wordt gerespecteerd.
Tolerantie is essentieel. Paganisme is een oude volksgodsdienst.
Het woord “Pagan” is afkomstig van het Latijnse paganus,
wat “bewoner van het platteland” betekent. Paganus komt van
het woord pagus, en dit betekent “landelijk”. Deze uitdrukking
werd in de eerste eeuw door christenen gebruikt om de niet-christenen
aan te duiden. Langzamerhand kreeg dit echter een negatieve
klank en werd voor “heidens, satanisch of onbeschaafd”
aangezien. Nu wordt “paganistisch” gebruikt voor een aantal
religieuze stromingen die de natuur eren.
Onder heidendom of paganisme (uit het Engels, betekent letterlijk heidendom) worden in het algemeen alle religies begrepen die noch monotheïstisch zijn (is geloven in één God), en noch op de Bijbel zijn gebaseerd. In West-Europa gaat het om voorchristelijke, niet-Abrahamitische religies van voornamelijk Keltische en Germaanse oorsprong. Punthoeden
Paganisten
Het vrouwelijke is een belangrijk element in het Paganisme
Kernovertuigingen
Klassiek heidendom
Hedendaags heidendom
Stonehenge
Maan en Zonnecycli
Westerse groeperingen
Formele erkenning
Onder heidendom of paganisme (uit het Engels, betekent letterlijk heidendom) worden in het algemeen alle religies begrepen die noch monotheïstisch zijn (is geloven in één God), en noch op de Bijbel zijn gebaseerd. In West-Europa gaat het om voorchristelijke, niet-Abrahamitische religies van voornamelijk Keltische en Germaanse oorsprong. Punthoeden
Punthoeden waren vroeger een modeverschijnsel.
Later waren deze punthoeden “helemaal uit”.
Paganisten, de mensen van het land, droegen
deze punthoeden nog wel, en werden daardoor
vaak bespottelijk gemaakt.
|
Er zijn een aantal gemeenschappen en georganiseerde ordes zoals; De Noordse traditie, Druïde afkomstig uit oude tradities vanuit Ierland en Engeland, onder andere geïnspireerd door de Keltische cultuur, en Wicca; de hekserij of de Kraft. |
Het Paganisme als religie beschouwt de aarde als een entiteit waar alle levende wezens op wonen, maar ziet ook dat deze wezens een deel zijn van deze levende entiteit. De aarde is de Godin, een vrouwelijke Godheid. Want uit het vrouwelijke komt al het leven voort. Een entiteit is "iets wat een bestaan heeft". |
Hoe moeten we omgaan met het goddelijke Hoe moeten we omgaan met andere mensen Hoe moeten we omgaan met de aarde |
De kerstening van Europa wordt door christenen voorgesteld als een opgang van barbarendom naar beschaving, en het heidendom werd dan ook veelal beschouwd als iets wat minderwaardig was en bestreden moest worden. Daar staat tegenover dat diverse heidense gebruiken en feesten al dan niet in getransformeerde vorm in de christelijke cultuur werden geïntegreerd. We hoeven daarbij alleen maar te denken aan de paasvuren, de paaseieren, de kerstboom en de diverse aspecten van het Sint Nicolaasfeest. Asatrú is in bepaalde kringen de hedendaagse naam voor het oude Germaanse heidendom; letterlijk vertaald betekent Ásatrú 'Asen-trouw', trouw aan de Asen dus. De Asen waren in het heidendom de hogere goden, zoals Wodan (Odin) en Donar. |
Het moderne heidendom bestaat uit een reeks praktijken die vaak zijn gebaseerd op min of meer kunstmatige reconstructies van voor-christelijke polytheïstische en pantheïstische natuurreligies. Enkele beoefenaars van hedendaags heidendom nemen ook andere elementen op, zoals theofanistische en animistische voorstellingen. Een theofanie is volgens het betreffende religieuze dogma een 'zichtbare manifestatie van god aan de mens. God, zo wordt beweerd, openbaart zich aan bepaalde personen op een zichtbare manier. Er is doorgaans sprake van een poly- of pantheïstisch wereldbeeld. Het gebruik van psychotrope stoffen kan bij het uitoefenen van riten voorkomen. De hedendaagse opleving van het heidendom wordt ook paganisme of neopaganisme genoemd. Het wordt vooral aangetroffen in de moderne, technologisch hoogontwikkelde samenlevingen, waar het als subcultuur wordt beschouwd. Spirituele en parapsychologische fenomenen, zoals bijvoorbeeld wichelroede lopen, gaan vaak met dit hedendaagse heidendom samen. |
De Stonehenge dateert waarschijnlijk uit 3000 jaar v Chr. Over de betekenis ervan zijn de meningen verdeeld. Over het algemeen is men het wel eens over het doel van de stenen. De stenen cirkel lag in astronomie en astrologie, genezingen, rituele offers en begrafenissen. De Stonehenge in Wiltshire te Engeland heeft mogelijk acht ontwikkelingsfasen gehad. |
De maan en zonnecycli, zonnewende, equinox, nieuwe en volle maan, zijn belangrijk. Maancycli staat in relatie met vruchtbaarheid. Dat is de reden dat het vrouwelijke een belangrijk thema is in het Paganisme. |
Sommige Westerse groeperingen, zoals de Deutsche Unitariër en het Nederlandse Heidens Front, verbinden New Age denkbeelden met de continuïteit van het Germaans Paganisme. Sinds de jaren '20 en 30 van de vorige eeuw en tijdens Tweede Wereldoorlog zijn het heidendom en zijn symbolen ge- of misbruikt door verscheidene fascistische en nationaalsocialistische groeperingen en politieke partijen. Hierbij is het hakenkruis (Zonnerad, of "iets dat algeheel welzijn of geluk brengt"; 3000 jaar oud, India) het bekendste en beruchtste voorbeeld. Reguliere heidendom groepen zijn niet gediend van dergelijke praktijken en hebben daar een sterke aversie tegen en zijn nadrukkelijk apolitiek. Al zijn er wel groepen, zoals het heidens front, die paganisme in verband brengen met fascistische denkbeelden. Sinds fascisme en nazisme heersten, doen vele heidense symbolen denken aan nationaalsocialistische groeperingen, doordat deze symbolen misbruikt werden voor propagandadoeleinden. Dit levert dan soms moeilijkheden op voor heidenen die zich oprecht met het apolitieke heidendom bezighouden en de symbolen gebruiken voor hun levensovertuiging. |
In enkele landen, waar de beoefening van een religieuze cultus een erkenning van overheidswege kan verkrijgen, is het heidendom als religieuze praktijk formeel erkend. In Nederland is ervoor gekozen geen lijst van erkende religies op te stellen, zoals bijvoorbeeld in Amerika gebeurt. De vrijheid van Godsdienst staat beschreven in de Nederlandse Grondwet. De hedendaagse opleving van zich als heidens profilerende groeperingen kan geplaatst worden in een kader, waarin reactionair-romantische kritiek op een rationalistische beschaving hand in hand gaat met bewondering voor spirituele en parapsychologische fenomenen. |